Allegorese

Barnabas was de eerste christelijk schrijver waar we zien hoe na het Nieuwe Testament een allegoriserende manier van bijbellezen gebruikelijk werd. Michael Holmes zegt hierover dat dit in die tijd helemaal niet vreemd was.

[Barnabas] volgde een oude en gerespekteerde traditie van interpretatie. Ontwikkeld door de Grieken, veronderstelt de allegorische methode het bestaan van de verborgen geestelijke betekenis van een tekst, en het probeert die te ontdekken; die betekenis kan heel verschillend zijn van de voor de hand liggende betekenis. Deze methode van interpretatie speelde een rol in alle bekende vormen van het Jodendom in de eerste eeuw, en vooral in de geschrifte nvan Philo, een Alexandrijnse Jood die tijdgenoot was van Paulus (die zelf een voorbeeld van deze aanpak liet zien in Gal. 4:21-31).[1]

Voetnoten

[1] Michael W. Holmes, The Apostolic Fathers (Grand Rapids, 1992, 2007), p. 372.