Korte inhoud van de Brief van Barnabas

De Brief van Barnabas is in twee delen verdeeld. In het eerste deel gebruikt Barnabas veel gedeelten uit het de wetten van Mozes en de profeten. Hij verwerpt de gebruikelijke letterlijke manier waarop Joden daarmee omgingen, om te wijzen op een vergeestelijkte manier van lezen waardoor duidelijk zou zijn dat het Oude Testament wijst op Christus die voor de zonden van de mensheid is gekruisigd. Wat Barnabas betreft is de ceremoniële wet vooral bedoeld als moreel onderwijs. Hij doet dit op een manier die veel Bijbeluitleggers de tenen doet krullen. De uitkomsten van Barnabas’ exegese leiden echter niet tot theologische vondsten die onorthodox zijn. Hij lijkt de kerkelijke orthodoxe leer ‘terug te lezen’ in het Oude Testament.[1]

In deel twee van de brief stelt Barnabas de lezers twee wegen voor, op een manier die sterk verwant lijkt aan de Didache. De twee wegen zijn die van licht en duister, goed en kwaad, moreel en immoreel.[2]

Hoe verhouden de Brief van Barnabas en de Didache zich? Volgens Michael Holmes zijn beiden gebaseerd op eerdere literatuur. [3]

Holmes wijst er op dat Barnabas geen enkel citaat uit het Nieuwe Testament gebruikt Alleen Barn. 4:14 zou uit Mattheus kunnen komen, maar dat hoeft niet. Zou dit op een erg vroege datum kunnen wijzen? [4] Clayton Jefford wijst op Barn. 4:14, 5:9 and 7:11 als mogelijke references naar Mat22:14 en 9:13 en Hand 14:22. Hij vermeldt als opvallend dat, hoewel er enorme parallellen zijn tussen de Didache en het slot van de brief van Barnabas, dat eerste boekje vol is van verwijzingen naar het Nieuwe Testament, terwijl dat bij Barnabas geheel ontbreekt. [5]

Voetnoten

[1] Jack N. Sparks (ed), The Apostolic Fathers (Nashville, 1978), p. 264.
[2] Ibid., pp. 264-5.
[3] Michael W. Holmes, The Apostolic Fathers (Grand Rapids, 1992, 2007), p. 371.
[4] Michael W. Holmes, The Apostolic Fathers, p. 373.
[5] Clayton N. Jefford, The Apostolic Fathers and the New Testament (Peabody, 2006), pp. 110-111.